پیش نوشت : با اجازه ی خدا سلام.سلام ویژه برا دوستان منتقد.از اونجایی که این پست مورد عنایت انتقاد های شدید دوستان  واقع شد گفتیم که بگیم چرا اینو نوشتیم. اولا اینکه ما اینو از خودمون ننوشتیم و صرفا جهت اطلاعتون هم اون پایین ترا ذکر منبع کردیم. دوم اینکه خودمون هم می دونیم که 50 تا از یاران امام زمان خانم ها هستن و دوباره صرفا جهت اطلاعتون قبل ترا یه پست در این باره داشتیم.  از اونجایی که یه کم این مطلب عیجیب واقع شده بود ما هم تو وبمون نوشتیم. بنابراین اعتراضاتتون ارجاع به نویسنده کتاب بازم مختارید باور کنید یا نه . البته می تونید تو کتابخونه ها هم دنبالش برید.

- ببخشید اجازه؟

_ بفرمایید.

- مگه تعداد یاران امام زمان (عج) 313 نفر به تعداد اصحاب بدر و طالوت نیست.

_خوب.

- کسی هست که اسم این 313 نفر رو بدونه؟؟

_ خوب معلومه که نه... این سوالای چرت و پرت چیه که می پرسی.

- ولی....

_ ولی ولی نداره دیگه بشین بچه...

این گوشه ای از دیالوگ بین معلم و دانش آموزش در کلاس دین و زندگی است. شاید خیلی جالب باشه که یه ولی هم وجود داره ... ولی اسم 313 نفر یاران امام زمان (عج) در خطبة البیان امام علی (ع) ذکر شده ... و جالبتر اینکه تمام جزئیات ظهور و حتی اسم یاران حضرت قائم(عج) پیش از تولد ایشان مورد بحث و برسی بوده . بر اساس این خطبه اسم و شهر یاران امام زمان عبارت است از:

از بصره: علی و محارب
از کاشان: عبدالله و عبیدالله
از مهجم (حدود یمن): محمّد، عصر و مالک
از سند:‌ عبدالرحمن
از هجر:‌ موسی، عبّاس
از کور (از توابع بصره): ابراهیم
از شیرز: عبدالوّهاب
از سعداوه (قریه‌ای در حجاز): احمد، یحیی و فلّاح
از زید (از توابع شام یا محلی از لحسا‌): محمّد، حسن و فهد
از قبیلة حمیر: مالک و ناصر
از شیراز: عبدالله، صالح، جعفر و ابراهیم
از عَقر (نزدیک کربلا): احمد
از منصوریه: عبدالرّحمن و ملاعب
از سیراف: خالد، مالک، حوقل، ابراهیم
از خونج (قریه‌ای میان مراغه و زنجان): محروز و نوح
از ثَقب: هارون
از سِنّ: مقداد و هود
از هونین: عبدالسّلام، فارس و کلیب
از رهاط: جعفر
از عُمّان: محمّد، صالح، داوود، هواشب، کوش، یونس
از عمّاره (یکی از شهرهای عراق):‌ مالک
از جماره (از شهرهای عراق): یحیی و احمد
از کرمان: عبدالله
از صنعای یمن: جبرئیل، حمر، یحیی و سمیع
از عدن: عون و موسی
از تنجویه (جزیره‌ای بزرگ که در آن است پادشاه زنبگار): کوثر
از همدان: علی و صالح
از انطائف: علی، سبا و زکریّا
از هجُر: عبدالقدوس
از خط: علی و مبارک
از جزیرة اوال (بحرین): عامر، جعفر، نصیر، بُکیر و لیث
از کَبش(جانب غربی بغداد): محمّد یا فهد
از جدّه: ابراهیم
از مکّه:‌عمرو، ابراهیم، محمّد و عبدالله
از مدینه: علی، حمزه، جعفر، عبّاس، طاهر، حسن، حسین، قاسم، ابراهیم و محمّد
از کوفه: محمّد، غیاث، هود و عتاب
از مرو: حذیفه
از نیشابور: علی و مهاجر
از سمرقند: علی و مجاهد
از کازرون: عمر، معمّر و یونس
از شوش: شیبان و عبدالوّهاب
از شوشتر: احمد و هلال
از ضیق(از دهات یمامه): عالم و سهیل
از طائف یمن: هلال
از مرقیّه (قطعه‌ای در ساحل حِمص): بشر و شعیب
از بَرعه (نزدیکی‌های طائف): یوسف، داوود و عبدالله
از عسکر (از نواحی خوزستان): طیب و میمون
از واسط:‌ عقیل
از بغداد: ‌عبدالمطّلب، احمد و عبدالله
از سرّمن رای: مرائی و عامر
از سهم (از قراء اندلس): جعفر
از سیلان (جزیره‌ای بزرگ میان هند و چین): نوح، حسن و جعفر
از کرخ (بغداد): قاسم
از نَوبه:‌ واصل و فاضل
از قزوین: هارون، عبدالله، جعفر، صالح، عمر، لیث، علی و محمّد
از بلخ: حسن
از مراغه: صدفه
از قم: یعقوب
از طالقان: صالح، جعفر، یحیی، هود، فالح، داود، جمیل، فضیل، عیسی، جابر، خالد، علوان، عبدالله، ایّوب، ملاعب، عمر، عبدالعزیز، لقمان، سعد، قبضه، مهاجر، عبدون، عبدالرحمن و علی
از سجار (دهی است از دهات نور در بیست فرسخی بخارا): اَبان و ‌علی
از سرخس: ناجیه و حفص
از انبار (عراق): علوان
از قادسیّه: حصین
از دَورَق (از شهرهای خوزستان نزدیک رامهرمز): عبدالغفور
از حبشه: ابراهیم، عیسی، محمّد، حمدان، احمد و سالم
از موصل:‌ هارون و فهد
از بَلقا (جلگه‌ای از جلگه‌های دمشق میام شام و وادی القری): صادق
از نصیبین: احمد و علی
از سِنجار (از نواحی جزیره سه روز راه فاصله است تا موصل): صادق یا محمّد
از خِرشان (در بیضاء): تکیّه و مُسنون
از ارمنیه: احمد و حسین
از اصفهان: یونس
از ذهاب:‌ حسین
از ری:‌ مجمع
از دیار:‌ شعیب
از هرات:‌ نهروش
از سلماس:‌ هارون
از تفلیس: محمّد
از کُرد: عون
از حبش: کثیر
از خلاط:‌ محمّد، جعفر
از شوبک (از بلاد شام): عُمیر
از بیضا: سعد و سعید
از صیغه: زید، علی و موسی
از قبیلة اوس: محمّد
از انطاکیه: عبدالرّحمن
از حلب: صبیح و محمّد
از حِمص: جعفر
از دمشق: داود و عبدالرّحمن
از رمله: طلیق و موسی
از بیت‌المقدّس: بُشر، داود و عمران
از عسقلان: محمّد، یوسف، عمر، فهد و هارون
از عرب عنیزه: عمیر
از عکّا:‌ مروان و سعد
از عرفه(نام بلادی چند است): فرّخ
از طبریّه: فلیح
از بُلُست (از دهات اسکندریه): عبدالوارث
از فسطاط (نزدیک مصر):احمد، عبدالله، یونس و طاهر
از بالیس (شهری در شام میان حلب و رقّه): نصیر
از اسکندریه: حسن، محسن، شبیل، شیبان
از جبل‌اللکام (محلّی مشرف بر انطاکیه در لبنان): عبدالله، عبیدالله، بحر، قادم و طالوت
از سادَه (محلّی در یمامه): صلیب، سُعدان و شبیب
از افرنج (فرانسه): علی و احمد
از یمامه:‌ ظافر و جمیل
از مُعاذه (محلّی نزدیک کوه‌های اُذقِیَه از بنی قُشیر): سوید، احمد، محمّد، حسن، یعقوب، حسین، عبدالله، عبدالقدیم، نعیم، علی، حیان، ظاهر، تغلب و کثیر
از اَلُومه (از دیار هذیل): معشر
از عبادان: حمزه، شیبان، قاسم، جعفر، عمرو، عامر، عبدالمهیمن،‌عبدالوارث، محمّد و احمد
از یمن: جبیر، حویش، مالک، کعب، احمد، شیبان، عامر، عمّار، فهد، عاصم، حَجرش، کلثوم، جابر و محمّد
از بادیه‌نشین‌های مصر: عجلان و‌ درّاج
از بادیه‌نشین‌های اعقیل: منّبه، ضابط و غربان
از بادیه‌نشین‌های اغیر: عمرو
از بادیه‌نشین‌های شیبان: نهراش
از قبیلة تمیم: ریّان
از بادیه‌نشین‌های قُسیّن (نواحی کوفه): جابر
از بادیه‌نشین‌های کلاب: مطر
از موالی اهل بیت(ع): عبدالله، مخِنف و‌ براک
از موالی انبیاء: صباح، صیاح، میمون و هود
از دو مرد غلام: عبدالله و ناصح
از حلّه: محمّد و علی
از کربلا: حسین، حسین و حسن
از نجف: جعفر و محمّد
شش نفر از ابدال که نام همة آنها عبدالله است.

منتظر نوشت :بیش از 1138 سال شمسی است که کسی منتظر 313 مرد است.
و زمان همچنان در گذر است. آه... مرد شدن چقدر زمان میخواهد...

منبع نوشت:این مطلب رو در کتاب خطبة البیان اثر محمد بن محمود دهدار شیرازی خوندم ولی در جلد 2 کتاب نوائب الدهور صفحات 113 - 127 اثر محمد حسن میر جهانی طباطبائی نیز ذکر شده است.

تذکر نوشت : بنا به گزارش اسلام کوئست این کتاب سندیت ندارد. آما بنده از رو نمی رم و این مطلب رو حذف نمی کنم چون در تعجبم که چرا وزارت ارشاد با اون هفت خانش اجازه چاب رو به این کتاب فرمودن. ضمنا برداشت آزاده . مطمئنا درج این مطلب مبنی بر قبول حقانیت نیست پس منو محکوم نکنید.