جلسه ی آخر سوگواری فاطمیه ی دوم در حسینیه حضرت امام(ره) بودم ، حاج آقای صدیقی سخنران جلسه بودند. شب آخر بود و هر کسی که شبهای گذشته از غافله جا مونده بود خودش رو به بیت رسونده بود و ...

شب آخر بود و هر کسی که شبهای گذشته از غافله جا مونده بود خودش رو به بیت رسونده بود و ایشون به زحمت تونسته بودند که اول سخنرانی خودشون رو در بین همهمه و شعارهای مردم که از عشق آقای خود سر می دادند ، آغاز کند .

اندکی از زمان شروع سخنرانی ایشان نگذشته بود که یکدفعه باز همهمه ای در جمع شروع شد و صفوف جلویی همگی با هم از جا کنده شدند ، ایشان حاضرین رو به آرامش و تسلط بر احساسات فرا می خواندند

-من بعد فهمیدم که دلیل این سر و صداها دویدن نوجوانی به سمت آقا برای رسیدن به ایشان بوده -

چند دقیقه بعد آرامش به جلسه برگشت و ایشان با مغتنم شمردن این فضا به بیان مطالبی پرداختند، ایشان گفتند :

((آقا دو سال پیش فرمودند که درباره ایشون چیزی نگم ولی من نمیتونم و اصلاً این جلسه جای این حرفهاست ))

 و بعد به دو مطلب اشاره کردند :

1- ایشان چون از شاگردان حاج آقای بهجت بودند و با ایشان مراوداتی نیز داشتند به نقل از یکی از علما از این عارف واصل فرمودند که حاج آقای بهجت فرمودند که بهتر از مقام معظم رهبری سراغ ندارم.

2- به نقل از یکی از علما که از حاج آقای بهجت ذکر گرفته و شب قدر را درک کرده و به محضر امام زمان(عج) نیز رسیده اند فرمودند که آن عالم وقتی به محضر امام رسیدند از ایشان از رهبرمان پرسیدند ، امام زمان(عج) فرمودند :(( ایشان از ما هستند)) .